Blankenberge door de ogen van Ria en Monique

Blankenberge door de ogen van Ria en Monique



Op woensdag 7 augustus zaten Ria en Monique gezellig te keuvelen op een bankje. Ik ging bij hen zitten en met één vraag had ik voldoende om een gesprek van een uurtje op te starten. “Zijn jullie van Blankenberge?”. Hieronder een verslag van wat de dames me met veel trots vertelden over hun badstad en thuisbasis Blankenberge. Ik begin alvast mijn verhuisdozen in te pakken.

Aan het begin van het gesprek spraken Ria en Monique elkaar nog aan met "mevrouw", dus beide dames waren zomaar aan de praat geraakt met elkaar. Op de vraag of ze dat vaker doen, keuvelen met een toevallige toerist of inwoner, was hun antwoord volmondig 'ja'. Vooral Ria houdt van kletsen over alles wat in haar opkomt, tegen iedereen die ze tegenkomt en heeft zelfs afschuw voor mensen die ze dagelijks passeert in de winkel maar geen band mee heeft. Monique bevestigt dat socializen met iedereen kenmerkend is voor de stad en een van de redenen is waarom ze zich er elke dag opnieuw thuisvoelt.

Het was ondertussen al duidelijk voor mij dat beide dames op al mijn bedenkingen een antwoord klaar zouden hebben. Toch moesten ze eventjes denken bij de vraag 'Hoe zijn jullie hier terecht gekomen, in Blankenberge?'. Ze zijn het er over eens dat ze op zoek waren naar een plek die het hele jaar door leeft en bruist, om met de tijd rustig hun "oude dag" op te starten. Blankenberge is bovendien ook vlot bereikbaar met de trein, wat voor zowel inwoners als bezoekers een groot pluspunt is, stellen ze. Toch zit het antwoord bij Ria geworteld in het verleden: als kind kwam ze hier vaker en ook tijdens de vrije dagen van haar drukke werkweek als zelfstandige was Blankenberge haar ultieme ontspanning. Monique daarentegen wou vaker aan onze adembenemende Belgische kust verblijven en koos Blankenberge boven eender welke andere stad vanwege het toerisme. Ze ziet het toerisme als het beste wat de stad kon overkomen, want het maakt de stad vitaal en het zorgt ervoor dat de stad mee is met zijn tijd.

Uit de verwoording van Monique leek het voor mij alsof Blankenberge vooral focust op toeristen, maar ook dat wisten de twee dames te nuanceren. De stad zet minstens even veel in op de bewoners, beweren ze. Naast die activiteiten doorheen het jaar voor jong en oud, laat de stad veel ruimte voor initiatieven van haar bewoners. Zo heeft Monique haar eigen leesclub gestart die komende september haar eerste bijeenkomst heeft en ook Ria weet me te vertellen dat er overal uiteenlopende initiaties zijn van sport en muziek tot persoonlijke hulpuurtjes voor problemen met moderne snufjes.

Na een kort politiek gekleurd intermezzo keren we terug naar de favoriete horeca zaken van de dames. Ze zijn het er beiden over eens dat de zaken op de dijk zijn charmes hebben, maar verkiezen zelf over het algemeen een rustigere zaak meer in de binnenstad. Als ze dan toch iets moeten kiezen binnen ons zicht op de dijk, is het D.ROOM of Venitien. Opmerkelijk aan de dijk van Blankenberge is het enorme aanbod aan horecazaken aan en op de dijk tot op het strand zelf. Ontelbare springkastelen, kinderspeeltuinen, zomerbars staan te popelen om klanten te ontvangen. Tussen de gezellige drukte kom je hier en daar een klassieker tegen zoals de Lustige Velodroom of een kleine streetact met muziek, theater of dans.

Een toerist in Blankenberge die eens iets anders wil dan zee, strand en dijk, moet absoluut naar De Fonteintjes. Je kan er genieten van een prachtig staaltje beschermde natuur, ze garanderen me een ervaring die ik nergens anders zal opdoen. De meesten gaan er om te wandelen, maar het gebied heeft verschillende invalswegen naar de rustplaatsen die toegankelijk zijn voor iedereen die de geur van vlierbloesem wil opsnuiven en alle soorten vlinders, libellen en zo verder wil zien.

Dat Ria en Monique het hier naar hun zin hebben was al duidelijk, maar toch vroeg ik me af wat het ultieme uitstapje van het jaar is in hun stad. Nog voor ik uitgesproked was, kreeg ik al een antwoord: 'De Bloemenstoet natuurlijk!' Een 20-tal praalwagens vormen er de corso, jaarlijks in een ander thema. En ja hoor, we hebben geluk, want dit jaar kunnen we er nog bij zijn op 25 augustus. Opnieuw komen de praalwagens van ver en doen ze hun best om in de prijzen te vallen. Vooral geweten onder de locals is dat je op 24 augustus al een kijkje kan nemen naar de opbouw en het bloemschikken die voorafgaan aan de parade, maar toeristen zijn minstens even welkom. Allen daarheen!

Om mijn namiddag af te sluiten wou ik graag het mooiste plekje van Blankenberge bezoeken. Ik had al een vermoeden dat we niet toevallig voor de Belgium Pier zaten en ja hoor, mijn vermoeden werd bevestigd. De Belgium Pier is na al die jaren nog steeds een van de topattracties van de stad. Ook de locals gaan er graag heen om uit te waaien, er iets te eten of te drinken of om de passage te aanschouwen. Tijdens mijn bezoek was er veel wind, wat logisch is want je bent midden op de zee, maar toch waagden velen zich aan een loopje rond het rondpunt op palen. Een mevrouw lag er zelfs gezellig een boekje te lezen achter de authentieke windschermen.

Tot zo ver de tips and tricks van Monique en Ria voor ons. Zeg niet meer dat je niet wist wat gedaan in Blankenberge, want zelfs de bewoners raken er niet over uitgepraat. Kijk verder op www.strandverblijf.be en ontdek wat er nog allemaal te doen valt in Blankenberge.


Gerelateerde blogposts
Ontdek meer